Pałac w Guzowie...
| Dusza zamku |
| "Wśród niebotycznych starych drzew topoli Lipy jaworu buków i krzewiny Dziko rosnących traw ścieżka swawoli Gdzie stary zamek płacze swej ruiny Odarte z tynku mury pustką świecą Jak żebrak co się kiedyś życiem cieszył I patrzy w niebo łzy już lecieć nie chcą Jak gdyby krzyczał hańba tym co grzeszą Dokoła zamku muru tkwią wyłomy Pamiątką sterczą z przeżytej świetności A wyobraźnią przechodzień świadomy W blasku księżyca ujrzy tłumy gości Snują się pary zwarte w przytuleniu Wśród wonnych krzewów śmiech perlisty dzwoni I słychać szepty w ogrodowym cieniu Pod jaśminami skroń najbliżej skroni Ile tu westchnień uleciało z wiatrem Co dziś niewinnie listkami porusza Jakby ten ogród stał się dusz teatrem A wiatrem była tego zamku dusza Przychodzi nocą gdy jej serce krwawi Bo dnia białego wstydzi się ruiną Gdzie jesteś świecie coś się tutaj bawił Ludzie i dzieje jak zamki przeminą" -Halina Małecka (Julka) |
Żyrardów.....
Pałac Szustra...
Willa Chowańczaka....
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz